Dættera teill ein bonde i Solør hadde vørtti gravid, mein ho nækte å tala om håkken som hadde smeillt’a på tjukken.

Mor hennes hadde mistanke teill ein raggar frå Åslia, å bestæmmte sæ fær å reise hemm ått’n, å seia’n nåa Pauli ord.

– «Er det du som ræker ruinnt i bygda å sætter onge på kvinnfælk»? spordd’a.

– «Ja», svara’n, «mein i kveill har je itte ti, kåmm’att i mårå».