Hain hadde fønni sæ dame i Thailainn.
Etter ei lang nætt med heit elskov, fækk’n sjå att’a hadde bilde tå ein fræmmen kær på nattbordet.  Hain vart urolig, å sa:
– «Sei mæ, det er fuill itte gubben din, hain der»?
– «Nei da, dommen», svara ho, å kraup tett innteill’n.
– «Kjæresten din da»?
– «Nei da, langt i frå», svara ho å småbeit’n i øreflippen.
– «OK, er det bror din eiller far din da»? spordde’n å håpe på ein bekræftelse.
– «Nei, nei, du er så søt da du er sjalu».
– «Mein håkken i hællvette er det da»?
– «Det er mæ, føre opprasjon».