To skjømeinn frå Våler fækk brev hemmafrå.
Dein eine sætte i eit jubelbrøl:
– «Hurra. Je skær bli pappa».
– «Mein hæss kain det ha sæ», spordde dein are, «vi har jo itte vøri hemme på to år».
Hain første vart lei sæ, å gikk å gruble. Dagen etter var’n bli som ei lærke, å sa:
– «Det er OK, du veit det er tre år imilla mæ å bror min»!